Смирнов №1 орта мектебінде ата-аналарды қолдау орталығының отырысы өтті, онда балалардың эмоционалды дамуы және олардың эмоцияларын түсінуге, сондай-ақ жанжалдарды шешуге көмектесу жолдары талқыланды. Отырысты бастауыш сынып мұғалімі Абдуалиева Жанар Серікқызы өткізді.
Отырыстың мақсаты балалардың эмоционалды интеллектісі мәселелерінде ата-аналардың құзыреттілігін арттыру, оларды өз сезімдерін тануға және жеңуге үйрету және балаларға жанжалдарды шешуге көмектесу болды.
Ата-аналарды қолдау орталығының отырысы эмоциялардың не екенін және балалардың өз сезімдерін түсінуі қаншалықты маңызды екенін талқылаудан басталды.Қуаныш, қайғы, ашу, қорқыныш, таңдану сияқты эмоциялар — бұл біздің денеміз бен миымыз іште не болып жатқанын көрсету үшін жіберетін сигналдар. Балалардың бұл эмоцияларды танып, оларды атай алуы маңызды. Мұғалім ата-аналарға баланың сезімін түсінуге көмектесу үшін қарапайым сөз тіркестерін қалай қолдануға болатынын түсіндірді. Мысалы, егер сіздің балаңыздың қабағы түйіліп тұрса, сіз: «Мен сіздің ренжігеніңізді көріп тұрмын» деп айта аласыз, бұл оның эмоцияларын тануға және білдіруге көмектеседі. Отырыста қолданылатын тиімді құралдардың бірі балалар мен ересектерге өз сезімдерін білуге, түсінуге және атауға көмектесетін эмоциялар шеңбері болды. Шеңбер ішінде ата-аналарға әртүрлі эмоциялармен жүріп, оларды талқылау ұсынылды. Бұл балаларға өз сезімдерін ажырата білуге көмектесіп қана қоймайды, сонымен қатар эмпатияның дамуына, басқа адамдардың сезімдерін түсіну және түсіну қабілетіне ықпал етеді. Әрбір ата-ана кезек-кезек эмоцияны атады, содан кейін оның мағынасын баласына түсіндіргендей қол жетімді тілмен түсіндірді. Қуаныш — «Қуаныш — бұл өте көңілді болғанда, ішіңде күн сәулесі сияқты сезінесің». Қайғы — «Қайғы — бұл сәл уайымдайтын кезде, аспанда бұлт сияқты сезінесің». Ашу — «Ашу — бұл қатты ашуланған кезде, ішіңде кішкентай жанартау сияқты сезінесің, бірақ оны басқа жолдармен білдіруді үйрену маңызды, мысалы, дене шынықтырумен немесе шығармашылықпен». Бұл эмоциялар шеңбері кездесудің маңызды бөлігіне айналды, бұл ата-аналарға балаларға эмоцияларды қалай қол жетімді және көрнекі түрде түсіндіруге болатындығын түсінуге көмектесті. Сондай — ақ, жиналыста балалардағы эмпатияны дамытуға-басқа адамдардың сезімдерін түсіну қабілетіне ерекше назар аударылды. Жанар Серікқызы ата-аналарға балалардың осы маңызды қабілетті дамытудың бірнеше практикалық тәсілдерін ұсынды. Бір әдіс-өзіңізді басқа адамның орнына қоюға көмектесетін сұрақтар қою. Мысалы: «Дима оның ойыншығын алған кезде Маша қалай сезінеді деп ойлайсыз?»- бұл тәсіл балаларға эмпатияны үйренуге және басқалардың эмоцияларын жақсы түсінуге көмектеседі. Тәжірибе үшін «Ертегілердегі эмоциялар» ойыны өткізілді, онда қатысушылар орыс халық ертегілерінен үзінділері бар карталарды таңдап, дауысты, мимика мен қимылдарды қолдана отырып, кейіпкерлердің эмоцияларын білдіруі керек болды. Бұл жаттығу ата-аналарға эмоцияларды іс жүзінде тануға және білдіруге, сондай-ақ эмпатия дағдыларын дамытуға және сезімдерді түсіндіруге шығармашылық көзқарасты дамытуға көмектесті. Жиналыстың маңызды бөлігі балаларға қақтығыстарды жеңуге қалай көмектесуге болатынын талқылау болды. Жанар Серікқызы қақтығыстар өмірдің табиғи бөлігі екенін, бірақ балаларды бейбіт жолмен шешуге үйрету маңызды екенін атап өтті. Ата-аналар мұқият тыңдаушы болуы керек және балаларға өз сезімдерін атауға көмектесуі керек. Мысалы, егер бала біреудің ойыншығын алып кеткеніне ренжісе, «Сен ашуландың, өйткені ол сенің ойыншығыңды алды» деп айту маңызды.
